2020: drie shitty studentenmomenten

Mijn moment is helaas heel letterlijk shitty. De ingrediënten zijn simpel: een zoom-meeting, oordopjes en het kleinste kamertje. Waarschijnlijk begint zich nu al een knoop in je maag te vormen bij de gedachte - dat is terecht. Toen bleek dat we vooral online lessen zouden volgen, heb ik geïnvesteerd in draadloze oordopjes. Hiermee kon ik de colleges volgen, antwoord geven wanneer nodig, en toch een beetje door mijn huis bewegen. Even een broodje maken, de was doen, knuffelen met mijn kat en… yep.

Kijk het punt is, multitasken is nooit echt mijn ding geweest. Ben ik bezig met het een, vergeet ik het ander en vice versa. Zo ook toen ik voelde dat het tijd was voor een nummer 1 én 2 en naast mijn toilet stond. Met de rustgevende klanken van mijn docent in mijn oor begon ik aan een (eerlijk gezegd) vrij luidruchtige nummer 1 en 2. Ineens stopt mijn docent met praten en voel ik mijn telefoon vibreren. Het is een klasgenoot. ‘Schat… je staat niet op mute.’

Mijn meest shitty student moment van 2020 overviel me mid-maart. Rond deze tijd gebeurde er voor het eerst iets waar ik al mijn leven lang van droomde - de tentamens werden een week van tevoren gecancelled voor onbepaalde tijd! Om dit positieve stukje van het hele virus te vieren nam ik het geniale besluit om even van de radar te verdwijnen (tot we meer informatie zouden krijgen) en me volledig op alles wat niet het bestuderen van artikelen was te storten. Na veel sporten, zuipen en ongeveer elke serie die ooit op Netflix heeft gestaan te kijken, leek het me tijd om weer eens een kijkje in die mailbox te nemen. Dit was het moment waarop ik me realiseerde dat ik een verschrikkelijke fout had begaan.

Er lagen drie e-mails op mij te wachten. De eerste e-mail was van twee weken geleden en getiteld ‘Informatie Scriptiebegeleiders en Onderzoeksvoorstel [BELANGRIJK]’. De afzender? Mijn faculteit. De tweede e-mail vier dagen daarna was getiteld ‘Deadline Onderzoeksvoorstel [BELANGRIJK]. De afzender? Mijn scriptiebegeleider. De derde e-mail? ‘Deadline Gemist [BELANGRIJK]’. De afzender? Je raadt het al. En zo startte ik mijn scriptieproces met 1,5 maand achterstand - SUPER SHITTY.

Na een lange tijd bloedgezellig samengewoond te hebben, nam mijn huisgenoot het onfortuinlijke besluit om wegens het virus de stad permanent te verlaten. Een leuke nieuwe huisgenoot vinden in Utrecht… hoe moeilijk kan dat zijn? Nou, blijkbaar nogal tijdens een pandemie. In het verleden zou ik een hospiteeravond hebben georganiseerd. Nu vond ik mezelf alleen aan tafel kijkend naar een telefoonscherm. Op dit scherm probeerden de precies 3 mensen die bedachten nu een nieuw huis te zoeken mij te vertellen waarom wij een spetterend samenwonen tegemoet zouden gaan.

Uiteindelijk besloot ik te kiezen voor een muzikale jongen, hij gaf aan onder andere gitaar te spelen. Met de nadruk op onder andere. Met zijn verhuizing werden een aantal tassen van mysterieuze vorm en grootte naar boven getild. Toen ik 2 uur later van buiten de trap weer op liep hoorde ik een verschrikkelijk kabaal van boven komen. Zodra ik voet in de woonkamer zette werd duidelijk wat er in die mysterieuze tassen zat - een volledig drumstel. Hij had er eerder problemen mee gehad, dus besloten dat het beter was als ik erachter kwam wanneer ik ‘hem al kende’. Zijn woorden. Dag 1. Thank god voor proefmaanden.